1) Yılın ortasına geliyoruz haberin var mı? Zaman çok mu hızlı geçiyor ne?2) Fotoğraflarını karşılaştırıp büyüdüğünü görmek şimdilik güzel, birkaç kırışık falan yerleşiyor oh mis, gülümsedikçe sıkıntı yok.
3) Seyahate kimle çıktığın hakikaten önemliymiş yahu. Yoruluyorsun, acıkıyorsun, susuyorsun, hayır sussan neyse, bir de sen bayağı konuşuyorsun. İnsanın işte o anlarda yaşadığının adı yanındakine katlanmak olmamalı. Katlanmak diye bir şey yok, birikme var. Yola katlanmana gerek olmayacak kimselerle çık. Sen şanslıydın da, yola senle çıkanları bilmiyorum :) Yani işte, birileriyle yola çıkacağında iyi düşün, çıktıktan sonraysa tavsiyem, artık pek düşünme.
4) Kimi yapışkanlara hak ettikleri gibi davran, hak ettiklerini biliyorlar, sen de yüreğini yormamış oluyorsun. Gurbet ellerde sana Müslümanlıktan dem vurup “senin için dua ederim” diyen teyzeye, hak ettiğinden emin olduğun noktada, “verecek param yok teyze, sen git, ben senin için söz dua edicem” de. Onun yanından geçip gittiğini gören ve sana “ona verdin madem, bana niye vermiyorsun birkaç euro” diyen teyzeyeyse “korkma ona da vermedim para, şimdi gidiyorum kal sağlıcakla” diyip dememek de sana kalmış.
5) Turistsen kesin pazarlık et. Kazsan bilemem.
6) Pazarlığı Müslüman din kardeşliği üzerinden götürüyorsan alacağın şeyin süslü püslü haç olup olmadığına dikkat et, olay anında tezat, sonrasındaysa komik kaçıyor. Güzel yani.
7) İnsanların çalışıp paramı kazanıcam, daha çok daha çok kazanıcam gibi bir dünyaya mahkum olmadıklarını aklından çıkarma, “tembellik hakkı”nı iste. Dükkanı kapatma saati, sana yeteni kazandığın saattir, kafanda çalışma saati bittiğinde müşteri kâr eylemez, ömürden yer. Ha sana yeteni kazanmak için de gün boyu didinmen gerekiyorsa, orda var bir yanlışlık. Bakma sağına soluna, aç televizyonu, çalıştığın ülkenin haberlerini, gündemini izle. Diyorum ya, var bir yanlışlık.
8) Gece saatinde belediye işçisi çöp toplayan kadın olmak senin için sıkıntılıysa, gündüz vakti de aynı sıkıntıyla karşı karşıyasın, yalnızca dozu düşük olduğundan normalleştirmişsin demektir. Nerede hangi saatte çalışıyor olursan ol, o sıkıntı yakandan düşmez.
9) Her yerde “Sen olmadan bir eksiğiz.” gerçeği var madem, tam olsun istediğin için “bir” olmaktan geri durma. Halamın bıyığı olsa amcam olmazdı ama sen “de” olsan bir şeyler tam olurdu.
10) Pürüzsüz mutlu olamayacak kadar büyüdük. Okuma yazmamız var ordan biliyorum. Biz okula başlamadan önceydi “ben o yeri çok sevdim baba, oraya bir daha gideriz di mi” gibisinden bir hayalini, özlemini dindirmeye tek bir “gideriz kızım” sözünün yettiği vakitler. Zamanın bilincine vardığında koptu ip. İşte bu yüzden, kendini neredeyse mutlu hissettiğin anlarda, mutlu olmadığını sanma. Ya da işte, başka bir şey koy adını, ama yine güzel olsun.
11) Tutkuların eksik olmadığı bir hayat daha güzel gibi. Büyük tutkularım olsun diye didinip de Ferrari pilotluğuna başlamaya da gerek yok tabi. Sevdiğim dizinin her bölümü, takdirle takip ettiğim derginin her yeni sayısı-maddi güçlüklerle baş edebiliyor olması-, zaman zaman güzel bir cümle kurabiliyor olmak, olmazsam olmayacağına inandığım yerde olmak, benimkilerden birkaçı mesela. Tutku, kilit.
12) İzlediklerimizle, okuduklarımızla, duyduklarımızla, çok fazla etkiye maruz kalıyoruz. “Bu ise bu”larının keskinleştiği yerlere dikkat et, belki de sen o değilsindir, hatta belki kimse o değildir, herkes öyle davranılması gerektiğini görmüş, okumuş, duymuştur da, ondan rol yapıp duruyordur. Kendin ol diyip abartmayacağım, sen kimsin ki la? Arın sadece. Peki ben mi kimim? İç sesinim ya, hiç akıl kalmadı bu kızda hiç.
13) Pollyanna’nın lanet bir masal kahramanı olduğunu çoktandır biliyor gibisin ha? Aferin.
14) İç sesinim diye bana hayat boyu güvenmeye kalkacaksan hiç konuşmayalım. Bugün böyle söylerim, yarın başka türlü, hep beni dinleyeceksin de kabak hep benim başıma patlayacak, suçlu hep ben olucam di mi? Hayır hayır, gerçekten bu şartlarda çalışamam, teşekkür ederim. Efendim? Beni hep bonibonla mı besleyeceksin? Tamam öyleyse, anlaştık. Kapakları benim olur ama!
